Zgłoszenie do artykułu: Gulistan

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Widzisz te mgły? te mgły to świat,

Gulistan to ogród róż,

W ogrodzie mówi – strumienie.

Róże? na skronie mówi róże włóż,

Strumienie mówi to cienie.

Kto mówi? mówi – To kilka chwil.

Świat mówi jak lalka znika.

Ach, to nic mówi to tylko tryl.

Kto mówi? Mówi muzyka.

Jeszcze się podnieś, jeszcze się schyl,

Przebiegnij po klawiaturze.

To nic nie znaczy, to tylko tryl,

To tylko z trylów róże.

To są te gaje prawdziwych snów,

Te dłonie i te dotyki,

I to, co wznosi się, i znów, i znów

Plastyczniejące muzyki.

Nie krzycz, nie trzeba już tyle lat...

To wszystko nic nie znaczy....

Widzisz te mgły? te mgły to świat,

A to jest krew twej rozpaczy.

I znowu w górę, i znów, i znów

Wyrastającym trylem:

A może dosyć trylów i słów?

Poczekaj jeszcze chwilę.

Jeszcze chwileczkę małą jak tryl,

Świt także będzie wkrótce.

Słabnij czy mężniej, wątp czy się sil

Śmierć zagra ci na dudce.

Gulistan mówi to ogród róż

W ogrodzie mówi – strumienie.

Róże? na skronie mówi róże włóż,

Strumienie mówi to cienie.

Kto mówi? mówi – To kilka chwil.

Świat mówi jak lalka znika.

Ach, to nic mówi to tylko tryl.

Kto mówi? Mówi muzyka.[1]

Bibliografia

1. 

http://www.jerzysatanowski.com/
Strona internetowa Jerzego Satanowskiego [odczyt: 08.10.2015].