Jak dwoje przyjaciół,
Tak z woli Pana,
Przez życie idę,
Mój Pan i ja,
On mnie rozumie,
Zna troski moje,
Z pełności swojej obdarza mnie.
I wiem, że ta przyjaźń,
Już będzie trwać,
Bo Bóg miłością jest,
Co nie przemija.
Z Nim życie jest piękne,
Pokoju pełne.
On o wszystkim wie,
Więc nie martwię się.
Gdy ludzie zawiodą mnie,
To wiem, że Ojca mam,
On wielką swą mocą,
Ochrania mnie.
Gdy Jego dziecko,
Zasmuci, zlęknie się,
On sprawia, że mija strach,
Nastaje dzień.
I wiem, że ta przyjaźń...[1]