Zgłoszenie do artykułu: Jeden raz

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nie potrzeba mi

Zakrętów dróg i morza łez,

Tylko pozwól nam

Dotykiem drżącym

Dłonie spleść.

Nie potrzeba mi

Niewiary i udręki snu,

Pozwól tylko czuć,

Jak przy mnie chwilą stoisz znów.

Nie potrzeba już

Niepokój mierzyć sercem wprost,

Wszystko jedno mi,

Ja każdy, byle z tobą los.

Tylko jeden, jeden raz,

Pośród wiosny twoich warg,

Pozwól spaść i niech się świat

Nagłym świtem skończy w nas.

Nie potrzeba nam

Zakrętów dróg i morza łez,

Tylko pozwól mi

W dotyku prawdy

Głowę wznieść.

Tylko jeden, jeden raz,

Pośród wiosny twoich warg,

Pozwól spaść i niech się świat

Nagłym świtem skończy w nas.

Chociaż raz, jeden raz,

Chociaż raz, jeden raz.

Tylko jeden, jeden raz,

Pośród wiosny twoich warg,

Pozwól spaść i niech się świat

Nagłym świtem skończy w nas.

Tylko jeden, jeden raz,

Niech w nas dzikie wino gra,

Ponad dachem ziemi, hen,

Tak łaskawie jak się da.

Nie potrzeba mi

Niewiary i udręki snu,

Tylko pozwól nam

W godzinę życie przeżyć znów![1]

Bibliografia

1. 

https://www.budkasuflera.pl/jeden-raz/
Oficjalna strona zespołu Budki Suflera [odczyt: 23.12.2015].