Kamień z serca

Zgłoszenie do artykułu: Kamień z serca

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Ten kamień, który w sercu noszę,

pozostaw mi, Panie.

Nie daj by czas,

jak lekarz-morderca

spłynął na moje posłanie

i... kamień z serca!

Tyleś mnie razy wywiódł

z legowisk niekochanych,

że dziś mi, po latach tylu,

nie plaster daj, lecz ... kamyk.

Nie pozwól z gorączki tej powstać.

Nie kuruj zapomnieniem.

Chcę czyjąś jeziorną postać

na pustej przechować scenie.

Ten, co mi kamień wsączył,

jak wino do krwi pustej,

niczemu nie jest winien.

Jest niebem i lustrem.

Nie ratuj mnie, Panie, nie tul,

nie ciągnij na wódkę,

ja już właściwie nie-tu,

zebrałam szmatki... suknie...

Nie daruj mi w raju jabłek,

ni w celi – papieru i pióra.

Ja Ci tak pięknie słabnę,

jak popołudnie w biurach.

Ach, lekko kamień mój dźwigać...

Lżej niż po innych – pierścionki.

Z nim umknę, wniebowzięta,

jak wniebobiorą skowronki.[2]

Bibliografia

1. 

http://www.stankiewicz.art.pl/
Oficjalna strona internetowa Kuby Sienkiewicza [odczyt: 30.04.2010].

2. 

Fundacja Okularnicy im. Agnieszki Osieckiej
Strona internetowa fundacji [odczyt: 28.03.2013].