Kołysanka dla Króla Artura

Zgłoszenie do artykułu: Kołysanka dla Króla Artura

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Gdzieś w niedostępnych górach leży

Kraj który Avalonem zwą

Król Artur i zastęp rycerzy

Od lat tam w głębi jednej z grot mocno śpią

Mocno śpią....

Zły Mordred cię, Arturze, zranił

Zapadłeś w sen, lecz głosi wieść

Że znów się zbudzisz, by Brytanii

Gdy przyjdzie najtrudniejsza z chwil pomoc nieść

Pomoc nieść...

Noc nad brytyjską trwa krainą

Normański nastał tutaj rząd

Dzielny Lancelot gdzieś zaginął

Nikt się nie kwapi, żeby ich wygnać stąd

Wygnać stąd...

Śpij dalej więc, królu Arturze

I niech spoczywa hufiec Twój

Śpijcie w swej grocie jak najdłużej

Tu przecież dziś nie toczy się żaden bój

Żaden bój...

Po co nam wojsko twe, Arturze

Któż teraz o wolności śni?

Komuś musimy przecież służyć

Ci Normanowi nie są wszak tacy źli

Tacy źli...

Królu Arturze, śpij spokojnie

Komu byś miał z pomocą iść?

I czasem tylko ktoś tu wspomni

Że może, może kiedyś, może znów, lecz nie dziś...

Lecz nie dziś...[1]

Bibliografia

1. 

http://www.gintrowski.art.pl/gintrowski/104%2Cteksty%2Ckolysanka_krola_artura.html
Strona poświęcona życiu i pracy artystycznej Przemysława Gintrowskiego [odczyt: 08.03.2016].