Zgłoszenie do artykułu: Krakowiak

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

W chatce się rodziłam,

wśród wiejskiej zagrody,

Lecz nie na to przecie,

by zbierać jagody;

chociaż lubię bratki,

błękitne powoje,

Wciąż myślę, gdzie dworek,

a w nim szczęście moje,

a w nim szczęście moje!

Jeśli tylko zechcę

panią będę sobie:

Z prostej kujawianki

wielmożną się zrobię,

wielmożną się zrobię!

Wplatam wstęgę w włosy,

strojne wdziewam szaty;

Z dala widać koczyk,

jadą do mnie swaty.

Zbryki skacze panicz,

wąsik kręci z cicha:

Spojrzał mi wręcz w oczy,

i ukradkiem wzdycha,

i ukradkiem wzdycha.

Jeśli tylko zechcę

panią będę sobie:

Z prostej kujawianki

wielmożną się zrobię,

wielmożną się zrobię!

Minął miesiąc jeden,

niech minie i drugi;

Ciągnie weselników

cały szereg długi:

„Nasza córka panią!”

krzyknie moja matka,

„Niech żyje nam Baśka”

zawoła czeladka,

zawoła czeladka.

Jeśli tylko zechcę

panią będę sobie:

Z prostej kujawianki

wielmożną się zrobię,

wielmożną się zrobię![1]

Bibliografia

1. 

Dembiński Bolesław, Krakowiak: fraszka stylowa, Poznań, Dembiński, Bolesław, 1905
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu utworu.