Nie wiem, jak to będzie bez ciebie,
Nie wiem, czego będzie mi brak,
Nie wiem, kto mnie z sobą zabierze
Pod swój dach,
Kto mi da nadziei smak.
Nie wiem, kto zastąpi mi ciebie,
Nie wiem, komu smutek swój dam,
Nie wiem, ale mimo to jednak
Pewność mam,
Że i ty zostaniesz sam...
To ty zabrałaś mi
Cały mój świat – dzień po dniu!
To ty sprawiłeś, że
Przegrałam znów!
To ty mówiłeś mi,
Że zawsze my i więcej nikt,
Że odtąd ja nie znaczę sama nic –
– To właśnie ty!
Nie wiem, kto uleczy mnie z ciebie,
Nie wiem, czy mnie stać na ten gest,
Nie wiem, z kim potrafię jak z tobą
W deszczu biec,
Albo z trosk śmiać się do łez.
Nie wiem, czy ktoś będzie prócz ciebie,
Nie wiem, z kim mi będzie tak źle,
Nie wiem, lecz to wszystko nieważne
Skoro wiem,
Że i tak wciąż kocham cię...[2]
1. |
http://kppg.waw.pl/Strona%202019/sngPltX.php?utwor=8031 |
2. |
http://www.teksty.agencja-as.pl/product_info.php?products_id=224 |