Mała smutna królewna

Zgłoszenie do artykułu: Mała smutna królewna

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Żył przed laty

bardzo dobry, mądry król.

Był bogaty,

ale w zamku źle się czuł!

Nie miał żony,

więc mu serce ściskał żal!

Był strapiony,

bo córeczkę smutną miał.

Mała smutna królewna,

której rozbawić nigdy nie mógł nikt!

Mała, smutna królewna,

której od dawna uśmiech z buzi znikł!

Dnia pewnego król przywołał swych lekarzy

i zapytał, co z córeczką jest,

że królewna ciągle smutek ma na twarzy

i ma oczy zawsze pełne łez?!

Mała, smutna królewna,

Która zasmuca swego ojca też.

Jeden lekarz

rzekł królowi:

– Nie jest źle!

Trzeba czekać,

aż czarodziej zjawi się!

Zwierciadełka

jego śmieszą nawet głaz

i nikt nie łka,

kto w nie spojrzy chociaż raz!

Mała, smutna królewna,

której rozbawić nigdy nie mógł nikt!

Mała, smutna królewna,

śmieszne lusterka chciała ujrzeć w mig!

Wnet spotkała się królewna z czarodziejem,

który lustra złożył do jej stóp.

Co królewna spojrzy na nie, to się śmieje,

więc ze szczęścia płacze stary król!

Mała, piękna królewna

jest radośniejsza od słonecznych snów.

Mała, piękna królewna,

już bierze dzisiaj z królewiczem ślub![1]