Za mało mam lat,

By patrzeć na świat

Zbyt serio, by kochać po kres

I pytać o cel i sens.

Po prostu życie z uśmiechem chcę brać,

Z niemądrych marzeń nauczyć się śmiać

I każdą chwilę przeżywać do dna dopóki trwa.

Nie wierzę w zły los,

Choć życie mi trosk

Nie skąpi, nie pragnę nad stan

I dobrze mi z tym, co mam.

Uparcie szukam radości na dnie,

Choć nieraz wszystko układa się źle,

Choć z oczu tracę światełko we mgle, choć gubię się.

Powtarzam sobie:

Tańcz mała, tańcz póki czas,

Życia przecież szkoda!

Tańcz mała, tańcz jeszcze raz,

Póki chwila młoda!

Tańcz mała, tańcz póki czas,

Życia przecież szkoda!

Tańcz mała, tańcz jeszcze raz,

Dalej tańcz!

Nie dla mnie złe sny,

Rozstania i łzy,

Samotność, przysięgi na wiatr

I słowa, co brzmią jak żart.

Choć sama nigdy nie liczę na cud,

Choć życie słodkie wciąż nie jest jak miód,

Choć niebo nieraz aż kipi od chmur, choć brak mi tchu.

Powtarzam sobie:

Tańcz mała, tańcz póki czas,

Życia przecież szkoda!

Tańcz mała, tańcz jeszcze raz,

Póki chwila młoda!

Tańcz mała, tańcz póki czas,

Życia przecież szkoda!

Tańcz mała, tańcz jeszcze raz,

Dalej tańcz!

I niech się dzieje co chce,

Ja swoje wiem:

Nie wszystko musi mieć sens!

Lecz póki w duszy gra,

Dopóki taniec trwa,

Tak długo ten mój świat

Wciąż jeszcze grzechu wart!

Powtarzam sobie:

Tańcz mała, tańcz póki czas,

Życia przecież szkoda!

Tańcz mała, tańcz jeszcze raz,

Póki chwila młoda!

Tańcz mała, tańcz póki czas,

Życia przecież szkoda!

Tańcz mała, tańcz jeszcze raz,

Dalej tańcz!^[1]