Milczenie we dwoje

Zgłoszenie do artykułu: Milczenie we dwoje

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nie wiedziałam sama,

Że tak umiem kłamać,

Że nie zadrży brew

Bez mrugnięcia powiek,

Żadnej pustki w głowie,

Luz i zimna krew.

Coś z dell’arte

Małe kłamstwa jak drobny fart,

Tasowanie znaczonych kart.

Podchody wilcze,

Coś dla dusz,

Bo bez kłamstwa nam ani rusz,

A ze sobą umiemy już tylko milczeć.

Rosną między nami

Ciszy białe ściany,

Znów narasta chłód.

Czasem dla tych z boku

Żartu miałki popiół

W cudzysłowie ust.

Coś z dell’arte

Małe kłamstwa jak drobny fart,

Tasowanie znaczonych kart.

Podchody wilcze,

Coś dla dusz,

Bo bez kłamstwa nam ani rusz,

A ze sobą umiemy już tylko milczeć.

Dwoje po wypadku

Przekupując świadków,

Mierząc złość na złość.

Czasem w nasze sito

Wpadnie chuda litość,

Nieproszony gość.

Coś z dell’arte

Małe kłamstwa jak drobny fart,

Tasowanie znaczonych kart.

Podchody wilcze,

Coś dla dusz,

Bo bez kłamstwa nam ani rusz,

A ze sobą umiemy już tylko milczeć.[1]

Bibliografia

1. 

http://www.irenajarocka.pl/9/1/song/77/dyskografia.html
Oficjalna strona Ireny Jarockiej [odczyt: 08.12.2016].