Mocy mi sie linek
pod Wolo we stawie,
trza do niego zajrzyć,
moze un mo prawie.
Umók juz niezgorzy,
wyjmować sie prosi,
trza na łunke wyniś,
niech sie na ni rosi.
Chodźze, Kasiu, chyzo,
mama cie wołajo,
linek juz urosioł,
sami go ściogajo.
Mindlica juz ceko
za chliwym pod ściano,
trzeba linek mindlić
jutro juz od rana.
Trza tyz przysykować
scotke do cesanio,
oprzoś i wyrobiać
co dziń dobrze z ranio.[1]