Mój uśmiech weź na drogę

Zgłoszenie do artykułu: Mój uśmiech weź na drogę

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Posłuchaj przyjacielu, podróżnych jest tak wielu

Na stacji co się zwie „Rozstanie”

Chustkami powiewają, łzy wielkie w oczach mają

Biedni panowie, smutne panie

I ja w kwitnących czas akacji

Stawałam z Tobą na tej stacji

I raz po raz od nowa, mówiłam Ci te słowa, słowa te:

Mój uśmiech weź na drogę i przestań się smucić

Mój uśmiech weź na drogę, masz przecież gdzie wrócić

Posłuchaj przyjacielu, podróżnych jest tak wielu

Na stacji co się zwie „Powroty”

Chustkami powiewają, nadzieję w sercu mają

Że nadszedł koniec ich tęsknoty

I ja na stacji tej peronie nieraz wznosiłam w górę dłonie

W tłum patrząc bez obawy, bo mam swój sposób, abyś dojrzał mnie

Choć troska nieukryta dręczyła czasami

Ja zawsze Cię powitam uśmiechem, nie łzami

A jeśli znów powrócisz na peron stłoczony

Mój uśmiech weź na drogę jak bilet w dwie strony.

I ja w kwitnących czas akacji

Stawałam z Tobą na tej stacji

I raz po raz od nowa, mówiłam Ci te słowa, słowa te:

Mój uśmiech weź na drogę i przestań się smucić

Mój uśmiech weź na drogę, masz przecież gdzie wrócić

A jeśli znów powrócisz na peron stłoczony

Mój uśmiech weź na drogę jak bilet w dwie strony.[2]

Bibliografia

1. 

http://www.irenasantor.pl/
Oficjalna strona internetowa Ireny Santor [odczyt: 17.08.2014].

2. 

http://www.sewerynkrajewskifundacja.pl/
Strona internetowa Fundacji im. Seweryna Krajewskiego [odczyt: 04.02.2016].