Wariant 2
StrzałkaOj, jade jo po siano,
kuniki porzchajo(1),
wiedzu uny o tym dobrze,
ze tam siano majo.
Oj, powioł wiater górom
i ziaby rechoco,
chmury sie juz naradziły
ponad łunki leco.
Oj, słunecko spać posło
i dysc pokrapuje,
siano-zeźwa pozwozili,
niech se teroz leje.
Oj, robota skuńcuno,
chodźwa juz na spanie,
dobrze sie nom tam wypocnie
na świziutkim sianie.[1]
(1) porzchajo – parskają
Wariant 3
StrzałkaOj, dusno jest dziś od rana,
chmury sie gromadzo,
osiadły se ponad lasem,
o uliwie radzo.
Oj, trza wom siano pograbić,
jo bede go zwoził,
zeby krówki miały co jeś,
jak mróz bedzie mroził.
Oj, ni moze go uorosić
ni pokropić wcale,
boby juz tak nie pochniało
za belkum w stodole.
Oj, jade jo po siano,
kuniki porzchajo(1),
wiedzo uny o tym dobrze,
ze tam siano majo.
Oj, powioł wiaterek góro
ji ziaby rechoco,
chmury sie juz naradziły,
ponad łunki leco.
Oj, słunecko spać juz posło
ji dysc pokrapuje,
siano-ześwa pozwozili,
niech se teroz leje.
Oj, robota ukońcuno,
chodźwa juz na spanie,
dobrze sie nom tam wypocnie
na świziutkim sianie.[1]
(1) porzchajo – parskają