Wariant 1
StrzałkaOj, ni ma to, ni ma to
jak mi uorać w polu,
|: nic jo se nie krzywduje,
choć mie nózki bolu. :|
Oj, kunie płuzek ciungnu,
jo sie capig(1) trzymum,
|: nic mi sie nie markoci,
bo se cynsto śpiwum. :|
Oj, słunecko mi grzeje,
skowrunki śpiwaju
|: i wcale sie nie smuco,
choć nic nie zbiraju. :|
Oj, skowrunki ptosecki,
śpiwota wy dlo nos,
|: a my tu tyz uorzymy
i siejimy dlo wos. :|
Oj, wio, kuniki siwki,
wcale nie stawojta,
|: bo trzeba dzisioj zuorać
to staje u wujka. :|
Oj, słunie tyz zachodzi
za las kalinowy,
|: stajonko(2) juz zuorane,
jedźwa do Dumbrowy. :|[1]
(1) capig – rączka, pługa
(2) stajonko – działka pola uprawnego
Wariant 2
StrzałkaOj, ni ma to, ni ma to
|: jak to uorać w polu, :|
|: nic jo se nie krzywduje,
choć mie nózki bolu. :|
Oj, kunie mi pług ciungnu,
|: jo sie capig trzymom, :|
|: nic mi sie nie markoci,
bo se śpiwki śpiwom. :|
Oj, słunecko mi grzeje,
|: ptosecki śpiwajo :|
|: i wcale sie nie smuco,
choć nic nie zbirajo. :|
Oj, skowrunki ptosecki,
|: śpiwojta wy dlo nos, :|
|: bo my to tyz uorzymy
I siejimy dlo wos. :|[1]