Pieśń wieśniaków

Zgłoszenie do artykułu: Pieśń wieśniaków

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Obielił nam nasze chaty

Nowy dzionek złoty.

Widniej widniej teraz ludziom,

Co w niej do roboty:

Do roboty grodzić płoty

Okopywać rowy

Strzedz nam siłę co nam miłą,

Na ten roczek nowy!

Do roboty lepić ściany,

Gdzie się która pada,

Boć ta chata, stoi lata,

Jeszcze od pradziada!

Do roboty walić w młoty,

O kowadło życia,

W huku, w trzasku, w iskier blasku,

Krzesać serca bicia!

Do roboty przede wroty

Umieść czysto progi,

Wyrwać chwasty, cierń kolczasty,

Co nam rani nogi!

Do roboty na kłopoty

Mieć pociechę w sobie:

Zdarzy dola co jej wola,

Ja com winien robię!

Do roboty trząść wymłoty,

Co plewa, co ziarno...

Mieć na chleby, z własnej gleby

Mąkę choćby czarną.

Do roboty klepać kosy,

Strugać płużyce

A toć przyjdzie kiedyś orka

Przyjdą kosowica.

Do roboty dla ochoty

A dla mocy ducha

Śpiewać ową pieśń ojcową

Z której przyszłość bucha![1]