Pisanie o Narodzie
W paryskich kafeteriach
W knajpach Manhattanu
Pisaniem jest prawdziwie
Przerażającej baśni
Mówisz – słowom braknie głodu
Zdaniom – wycieńczenia
Ramionom – bólu sińców
Dłoń – wszystkie ma paznokcie
Jedynie wyobraźnia
Pragnie głoduje krwawi
Dlatego jest to jednak
Pisanie o Narodzie
Uwięzionym w komórkach
Myślących[1]