Płacze dziewczę przed wrotami,
ścieżka wije się wśród pól
Ej, moja ty kalino, ej, malino
moja ty,
ej moja ty kalino, ej, malino
moja ty.
Ej się gniewa,
nie przychodzi miły mój.
Ej, moja ty kalino, ej, malino
moja ty,
ej moja ty kalino, ej, malino
moja ty.
Na mnie miły mój się gniewa,
wiatr kołysze szczyty brzóz.
Ej, moja ty kalino, ej, malino
moja ty,
ej moja ty kalino, ej, malino
moja ty.
Ej, ty zdala,
nie rozmawia ze mną już
Ej, moja ty kalino, ej, malino
moja ty,
ej moja ty kalino, ej, malino
moja ty.
Nie przesiaduj w cudzych chatach,
gdy zapada wkoło mrok.
Ej, moja ty kalino, ej, malino
moja ty,
ej moja ty kalino, ej, malino
moja ty.
Ej, ty nie patrz,
nie raz kłamie dziewcząt wzrok.
Ej, moja ty kalino, ej, malino
moja ty,
ej moja ty kalino, ej, malino
moja ty.
Chociaż jestem nie tak ładna,
lecz na wieki wieków twa.
Ej, moja ty kalino, ej, malino
moja ty,
ej moja ty kalino, ej, malino
moja ty.[1]
1. |
Łobaczew Grzegorz, Tryodyn Paweł, Trzy pieśni ludowe rosyjskie, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1954, s. 9–11. |
Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.