Póki masz nadzieję

Zgłoszenie do artykułu: Póki masz nadzieję

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nie będzie tak jak było,

A nawet tak, jak jest.

To wszystko, co się śniło,

Nie warte dziś już łez.

Już nie te czasy, nie ten świat,

Zmieniło nam się wszystko ciut –

– Sam zobacz, ile ty masz lat,

Za późno liczyć na szczęścia łut.

Obracasz się na pięcie,

Lecz uciec nie ma gdzie,

Nie pytaj, jak to będzie,

Czy dobrze, czy też źle?...

Co prawda, sił już trochę brak,

Co prawda, ty już też nie ten,

Lecz póki czujesz walki smak,

Wciąż jeszcze liczy się każdy dzień.

Póki masz nadzieję, nie żałuj sił,

Nie żałuj sił!

Póki świat się śmieje, śmiej się i ty!

Póki masz nadzieję, nie żałuj sił,

Nie żałuj sił!

Póki świat się śmieje, śmiej się i ty!

Nie będzie tak, jak było,

Bo świat już nie ten sam

I miłość to nie miłość

I łza to już nie łza.

Bezbarwne życie zmienia nas

W pospiesznym rytmie szarych dni,

Naznacza smutkiem każdą twarz

Nie dając w zamian nam prawie nic.

A jednak wciąż się budzisz

Nie bacząc na los

I śmiejesz się do ludzi,

Wyciągasz do nich dłoń.

I liczysz znów na szczęścia łut,

Na wielką szansę, wielki traf

I chociaż niebo pełne chmur,

Używać życia chcesz, póki trwa!

Póki masz nadzieję, nie żałuj sił...[1]

Bibliografia

1. 

http://www.teksty.agencja-as.pl/product_info.php?products_id=657
Baza tekstów Andrzeja Sobczaka [odczyt: 15.02.2017].

2. 

https://online.zaiks.org.pl/utwory-muzyczne/98449
Katalog utworów muzycznych ZAiKS [odczyt: 24.03.2022].