Poleciały pieśni moje
Jako ptasząt roje,
Zastukały, zapukały
W okieneczko twoje...
Oj żałosna ta gościna,
Żałosna godzina!
Na mogile wierzba stoi,
Wiater ją przygina...
Poleciały pieśni moje
Jako ptasząt roje –
Jedne padły u mogiły,
Gorzką rosę piły...
Drugie poszły między ludzi,
Piórka pokrwawiły...[2]
1. |
Gall Jan, Pieśni wybrane: na głos z fortepianem. Zeszyt 1, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1957, s. 32–34, 71. |
2. |
Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.