Polska dziewica słynna swej urody,
Krasne ma lica, piękne jak jagody.
Nic tu Hiszpanki płoche kochanki!
W świecie jedyna Polska dziewczyna.
Białe rączęta, chociaż nie próżnują,
Piękne oczęta wszystkich oczarują.
Nic tu Hiszpanki…
W oku ochota i wesołość w duszy,
Serca jej cnota w zapał poruszy.
Nic tu Hiszpanki…
Polka nie płocha, lecz w kochaniu stała,
Wiecznie już kocha, komu serce dała.
Nic tu Hiszpanki…
Warkocz gdy splecie, wstążki lśnią dokoła,
Nic jej na świecie zrównać nie podoła.
Nic tu Hiszpanki…[1]
1. |
Śpiewnik narodowy z nutami, Mikołów, Karol Miarka, 1920, s. 56, 57. |