Przyjdźcie do Mnie wszyscy,
których trud przytłacza wciąż,
a Ja was pokrzepię
siłę dam, taką, którą w sobie mam.
I niechaj więc radość popłynie każdego dnia,
i niechaj na zawsze już w każdym trwa.
Rozdawaj swój uśmiech ludziom, aby Bóg
przez twoje radosne oblicze działać mógł.
Ciężar życia jest jak krzyż,
który na Golgocie stał i sam nie dasz rady dźwigać go,
i traktujesz krzyż jak zło.
Podejmij swój krzyż razem ze Mną i radość miej,
i tylko ten, który ci dałem, ten ponieść chciej.
I odsuń już smutki i bóle odrzuć precz,
i nie patrz już więcej za siebie, nie patrz już wstecz.
Jedynie miłością, codzienną zmienisz świat.
Jedynie za miłość dawaną pokocha cię brat.
I nie żałuj od dzisiaj serca, nie żałuj już
i wszystkie radości i smutki w Me ręce złóż.[1]
1. |
Gralak Lech, Laudate Dominum (Chwalcie Pana): śpiewnik pielgrzymkowy Złotej Grupy Radomskiej, Radom, Księża Oratorianie, 1986, s. 163. |