Jak paciorki różańca, przesuwają się chwile,
Nasze smutki, radości i blaski,
A Ty Bogu je zanieś, połączone w różaniec,
Święta Panno, Maryjo pełna łaski.
My także mamy małe zwiastowanie,
My też czekamy Twego narodzenia,
My też Jezusa z drżeniem serc szukamy,
W tajemnicach radosnych, módl się za nami.
Jak paciorki różańca...
Ty też płakałaś i doznałaś trwogi,
I jak nikt poznałaś nasze ludzkie drogi.
Gdy nas mrok otoczy, nie jesteśmy sami,
W tajemnicach bolesnych, módl się za nami.
Jak paciorki różańca...
My także mamy swą ojczyznę w niebie,
Tam w pełnym blasku zobaczymy Ciebie.
Tam w pełnym słońcu wszyscy się spotkamy,
W tajemnicach chwalebnych, módl się za nami.
Jak paciorki różańca...[1]
1. |
Gralak Lech, Laudate Dominum (Chwalcie Pana): śpiewnik pielgrzymkowy Złotej Grupy Radomskiej, Radom, Księża Oratorianie, 1986, s. 164, 165. |