Słunecko sie nachyliło
juz pu(1) zachodowi,
a tu jesce nie zuorane...
co gospodorz powi.
Trza sie nom uwijać raźni
i douorać scyrznio(2),
bo jak gospodorz zajrzy,
to mie w gembe wyrznie.
Wole jo przed tym odpustym
wykuńcyć uoranie,
to mi gospodorz pozwolu
polecić na granie.
Pohulom tam i pośpiwom
razym z dziewuchami,
ji pogodum ze wszyskimi
ze wsi chłopokami.
Wio, deresie, bo słunecko
nad las sie juz znizo,
a gospodorz spoza krzoków
juz tu do nos lizo.[1]
(1) pu – ku
(2) scyrznio – ściernisko