Soł jo żeto na zagonie

Zgłoszenie do artykułu: Soł jo żeto na zagonie

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Soł jo żeto na zagonie,

ni móg jem ji rznąc,

pokochoł jem piękno Hanka,

ni móg jem ji wząc.

Bo soc(1) – to nie rznąc,

pokochac – nie wząc,

choc mje zdrodzo moja Hanka,

ni moga ji kląc.

Żeto weszło, le(2) przed żniwem

zbił je nogle grod,

moja miłosc do Hanuszki

zły zespoczeł(3) swiat.

Plon zboża zniszczeł grod,

Hanuszka mje wzon swiat,

choc zawiodła mje nodzeja,

wspominom ją rod.[1]


(1) siać

(2) ale

(3) zniweczył

Bibliografia