To wszystko, co mam

Zgłoszenie do artykułu: To wszystko, co mam

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Pustynia życia

A pośrodku ja

Pytam w którą stronę mam iść

Dokoła nic, tylko piach, tylko piach…

W blasku księżyca

Dostrzegam coś

Jakby jakiś znak dany mi

Pytanie, czy to złudzenie, czy może nie?

Tulę się w sobie

Pamiętam ten dzień

Z ramion matki uciekłem w świat

Myśląc że tak lepiej, lepiej tak

Gdybym mógł wrócić

Odwrócić czas

Bez wahania oddałbym to

To wszystko co mam, nawet więcej, więcej…

Jutro ruszę tam, w obcą stronę

Bojąc się że znów zgubiłem cel

Może wszystko jest już stracone

A może nie…

Może nie…

Jutro ruszę tam, w inną stronę

Z wiarą że choć raz uśmiechnie się los

I odzyskam myśli stracone

i jeszcze coś…

Jeszcze to coś

Jak to być może

Jak stało się

Do niedawna przyjaciół w brud

Teraz pustka I głód – głód zrozumienia

Muszę się zbierać

Pozbierać się

Jeszcze jeden spróbować raz

Obudzić się z koszmarnego, złego snu

Jutro ruszę tam, w obcą stronę

Bojąc się że znów zgubiłem cel

Może wszystko jest już stracone

A może nie…

Może nie…

Jutro ruszę tam, w inną stronę

Z wiarą że choć raz uśmiechnie się los

I odzyskam myśli stracone

i jeszcze coś…

Jeszcze to coś

Tak ulotnego

Pozornie nic

To coś bez czego

Nie warto żyć, nie,

Nie warto żyć…[1]

Bibliografia

1. 

http://www.dzem.com.pl/
Oficjalna strona internetowa zespołu Dżem [odczyt: 29.01.2014].