Stoń kwile nie śpies sie, weżze mnie za ręke
Polećmy ku Tatrom, jak te orły wolne
Skrzydła mos – łozwiń je, nie spadnies nie bój sie
Pożryj ino w góry na jasnom zornice
Ni ma casu na miłość
Ni ma casu na radość
Ni ma casu na prowde
Ka dziś jest Twoja wolność
Pij wode ze żródła, hartuj rozum, duse
Musi mróz przetrzymać ozpolone serce
Stoń kwile podumoj, obeżryj sie za sie
Po co zyjes cłeku, na tym marnym świecie
Bedzies mioł cas na miłość
Bedzies mioł cas na radość
Bedzies mioł cas na prowde
I nońdzies swojom wolność.[1]
1. |
http://www.trebunie.pl/ |