Wariant 1
StrzałkaWio, kuniki, wio bułane,
bo trza zuorać staje,
|: jak my dzisioj nie zuorzymy,
gospodorz nos złaje. :|
Bedzie zaro cosi mrucoł,
zdzieli mie bicyskiem,
|: a jak sie mu co odscekne,
skocy na mnie z pyskiem. :|
Wio, kuniki, pośpiesojta,
trza dourać staje,
|: niech tyn płuzek nowiusińki
te murawke kraje. :|[1]
Wariant 2
StrzałkaWio, kuniki, wio bułane,
trzeba zuorać staje,
|: jak my dzisioj nie zuorzymy,
gospodorz nos złaje. :|
Bedzie zaro cosi mrucoł,
zdzieli mie bicyskiem,
|: a jak sie mu co odscekne,
skocy na mnie z pyskiem. :|
Wio, kuniki, pośpiesojta,
trza dokuńcyć staje,
|: niech tyn płuzek nowiusińki
te murawke kraje. :|
Leci skiba na bruzdecke,
pyndry(1) wyuoruje,
|: jak zobocy inno wruna,
dziobym wydziobuje. :|
Oj, zbirojta i wy, kruki,
te biołe pyndrole(1),
|: ocyscojta z tych psubratów,
dzisioj nase pole. :|
Tyle tego paskudziska,
po co to sie mnozy,
|: wyźre wszysko i posusy,
a nic nie dołozy. :|
Wio, kuniki, nie ostajta,
bierzta pługiem z głymbia(2),
|: bo wum hoka(3) przełozyłem,
na trzeciego zymba. :|[1]
(1) pyndry, pyndrole – pędraki
(2) głymbia – z głęboka
(3) hoka – urządzenie na pługu w postaci sztabki żelaznej z karbami (zębami) służące do regulacji głębokości orki