Wio, kuniku, ciuńgnij redło...

Zgłoszenie do artykułu: Wio, kuniku, ciuńgnij redło...

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wariant 1

Strzałka

Wio, kuniku, ciuńgnij redło(1),

nie przygniatoj krzoków,

|: zeby dobrze obrodziły,

nie było pustoków(2). :|

A ty, moje redełecko,

równo je obredlij,

|: by urosły, kruche były,

jak bedziewa jedli. :|

Zeby jejich nie zabrakło

noma(3) na przednowie,

|: porośnija takie duze

jak głozy przy stowie. :|

Jak okwnieta(4), bedo waju(5)

kopać na wiecerzo,

|: co zostanie, wykopimy,

do wiesny polezo. :|

Bedzie takze Mania tarła

na placki, na pyzy,

|: podliwojze jich, dyscyku,

niech rosno najchyzy. :|

Wio, kuniku, ciuńgnij redło,

chodź prosto bruzdkami,

|: bo sie słunko spać wybiro,

jest juz nad świrkami. :|[1]


(1) redło – płużek do redlenia ziemniaków

(2) pustoków – krzaków, które nie obrodziły ziemniaków

(3) noma – nam

(4) okwnieta – jak okwitniecie

(5) waju – was

Wariant 2

Strzałka

Wio, kuniku, ciuńgnij redło(1),

nie przygniatoj krzoków,

|: zeby dobrze obrodziły,

nie było pustoków(2). :|

A ty, moje redełecko,

równo je obredloj,

|: by urosły, kruche były,

jak bedziewa jedli. :|

Zeby jejich nie zabrakło

noma(3) na przednowie,

|: porośnijta takie duze

jak głozy przy stowie. :|

Jak okwnieta(4), bedo noma

kopać na wiecerzo,

|: co ostanie, wykopimy,

do wiesny polezo. :|[1]


(1) redło – płużek do redlenia ziemniaków

(2) pustoków – krzaków, które nie obrodziły ziemniaków

(3) noma – nam

(4) okwnieta – jak okwitniecie

Wariant 3

Strzałka

Wio, kuniku, ciuńgnij redło(1),

nie przygniatoj krzoków,

|: zeby dobrze uobrodziły,

nie było pustoków(2). :|

A ty, moje redełecko,

równo je uobredloj,

|: by urosły, kruche były,

jak bedziewa jedli. :|

Zeby jejich nie zabrakło

noma(3) na przednowie,

|: porośnijta takie duze

jak głozy przy stowie. :|[1]


(1) redło – płużek do redlenia ziemniaków

(2) pustoków – krzaków, które nie obrodziły ziemniaków

(3) noma – nam

Bibliografia