Wieje wiatr, płaczą chmury
martwą pustką stał się świat
nie ma już twarzy dumnych
teraz każdy zgina kark
nieśli strach, nieśli lęk
tym co ukochali zło
rozbijali mury więzień
kiedy w nich płakał ktoś
gdzie odeszli, gdzie dziś są
ci co w górze nieśli miecz
już nadchodzą, już tu są
wiatr rozrywa szarą mgłę
przyjdzie czas i przyjdzie chwila
gdy usłyszysz setki trąb
tysiąc lanc wzniesionych w górę
powrócili z obcych łąk
przyjdzie czas i przyjdzie pora
i zobaczysz nowy świat
w którym kłamstwo plami honor
w którym płacze tylko wiatr
gdzie odeszli, gdzie dziś są
ci co w górze nieśli miecz
już nadchodzą, już tu są
zaczynają bój ze złem.[1]
1. |
http://ksu.art.pl/ |