Za naszych czasów

Zgłoszenie do artykułu: Za naszych czasów

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Za moich czasów, mówie wam,

był cołkiem inkszy świat:

śród babów było pełno dam,

a kożda jak tyn kwiat!

Chłopoki byli tyż na schwał –

łejery! Jasny gwint!

Wej, Francja – elegancja, szał!

Dziewuszki szły jak w dym!

Ref.:

Ej, za naszych czasów,

co minyły het,

kożdy trzymoł fasón,

gdy na randke szed!

Kluft zawdziywoł świyży

tyn, chto dboł o szyk,

nobliwy kołniyrzyk

wsadzoł se na gnyk!

Przy koszuli przodek

sztywny że aż coś,

bo człek dboł o m/ł/ode,

jak najlepszy gość!

Ej, za naszych czasów

jak-żeś nie był grzyb,

kożdo była naszom,

co nom wprysła w ślyp!

Za moich czasów, mówie wam,

tyż o to ździebko szło,

no i z melami tyż był kram,

gdzie diaboł młode mo!

Kramowoł z gracjom kożdy chłop –

łejery! Jasny gwint!

Aż czasym mela krzykła: „Sztop!”

„Nie ściskej! To jezd flirt!”

Ref.:

Ej, za naszych czasów...[1]