Zawitaj do nas właściwy wietrze

Zgłoszenie do artykułu: Zawitaj do nas właściwy wietrze

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Zawitaj do nas właściwy wietrze

nie mijaj naszych stron

są różne strony, może i lepsze

niech sobie lepsze są...

Ale ty do nas wietrze właściwy, zawitaj choćby już

Ty jesteś dobry i sprawiedliwy wysłuchaj naszych próśb.

Twego podmuchu choćby jednego czekamy długi czas

wietrze właściwy bądź nam kolegą,

wietrze wysłuchaj nas

wietrze właściwy Ciebie czekamy,

tu w naszą stronę wiej,

zobaczysz będzie ci dobrze z nami

a i nam z Tobą lżej...

Lecz gdybyś nie mógł przylecieć,

to wtedy uprzedź nas

i daj nam jakiś znak...

możesz nie dawać... bo my będziemy

czekali cię i tak.

Pragnął byś mieć, niejedną rzecz, lecz

bywa, że najskrytsze marzenia,

pragnienia każdy z nas ukrywa,

jakby wstydząc się albo bojąc

a marzenia tylko koją,

Trzeba, trzeba śnić trzeba żyć ponad stan, trzeba

marzyć i się nie bać, choć rozsądek ci czasem

szepce, że się boi i że nie chce

Ale wyobraźnia bez granic

rozsądek ma za nic i chce dalej

nowych szaleństw i stąd marzenia aby u nas

wiatr właściwy wiał[1]

Bibliografia

1. 

http://www.egeppert.com/dysko/texty/78.html
Oficjalna strona internetowa Edyty Geppert [odczyt: 24.10.2013].