Nazwisko: |
Kępski, Janusz |
Data urodzenia: |
26 lipca 1936 |
Miejsce urodzenia: |
Warszawa |
Kompozytor, pianista i aranżer, także dyrygent i pedagog. Absolwent Wydziału Teorii i Kompozycji Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. W latach 1966–1968 był kierownikiem muzycznym zespołu Partita. W 1969 r. utworzył grupę wokalną Portrety. W latach 1973–1974 sprawował opiekę artystyczną nad solistami i zespołami współpracującymi z Klubem Piosenki Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR w Warszawie. Równocześnie pracował jako pedagog w Liceum Muzycznym i Średniej Szkole Muzycznej w Warszawie. W latach 1974–1976 kierował żeńską grupą wokalną Medium.
Jest kompozytorem:
– musicali Karmazynowa dama (libr. Kazimierz Szemioth), Blask szklanej kuli (współaut. Jarosław Kukulski, libr. Andrzej Zaniewski, Józef Lewiński);
– muzyki do spektakli teatralnych, m.in. do Pani Latter, Heraklesa szalonego i Poskromienia złośnicy;
– widowisk muzycznych dla estrady wojskowej Z umiarkowanym optymizmem, Zza płotu (współaut. Ali Krauzowicz, libr. Janusz Szczepkowski), Kołobrzeska legenda (libr. Janusz Szczepkowski), Dwa miecze (współaut. B. Szulia, libr. Janusz Szczepkowski);
– muzyki do filmów fabularnych Uciec jak najbliżej (reż. Janusz Zaorski) i Szwedzi w Warszawie (reż. Włodzimierz Gołaszewski); – muzyki do seriali, filmów dokumentalnych i telewizyjnych Kodeks honorowy, Misjonarze, Mój Lwów, Moje Wilno, Mój Iskor (reż. Włodzimierz Gołaszewski), Na dobranoc (reż. Janusz Zaorski);
– utworów instrumentalnych;
– piosenek m.in. dla Stana Borysa, Andrzeja Dąbrowskiego, Elizy Grochowieckiej, Partity, Jerzego Połomskiego, Portretów, Joanny Rawik, Ireny Santor Zdzisławy Sośnickiej i Stefana Zacha.
Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 47 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Jest laureatem:
– I nagrody w konkursie na piosenkę o Warszawie w 1970 r. za Kamienne schodki,
– nagrody dziennikarzy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’73 za Jaskółkę uwięzioną, za której interpretację Stan Borys otrzymał I nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’73,
– Srebrnego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’84,
– Złotego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’87[1].