Kępski, Janusz

Zgłoszenie do artykułu: Kępski, Janusz

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Kępski, Janusz

Data urodzenia:

26 lipca 1936

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Informacje

Kompozytor, pianista i aranżer, także dyrygent i pedagog. Absolwent Wydziału Teorii i Kompozycji Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. W latach 1966–1968 był kierownikiem muzycznym zespołu Partita. W 1969 r. utworzył grupę wokalną Portrety. W latach 1973–1974 sprawował opiekę artystyczną nad solistami i zespołami współpracującymi z Klubem Piosenki Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR w Warszawie. Równocześnie pracował jako pedagog w Liceum Muzycznym i Średniej Szkole Muzycznej w Warszawie. W latach 1974–1976 kierował żeńską grupą wokalną Medium.

Jest kompozytorem:

– musicali Karmazynowa dama (libr. Kazimierz Szemioth), Blask szklanej kuli (współaut. Jarosław Kukulski, libr. Andrzej Zaniewski, Józef Lewiński);

– muzyki do spektakli teatralnych, m.in. do Pani Latter, Heraklesa szalonegoPoskromienia złośnicy;

– widowisk muzycznych dla estrady wojskowej Z umiarkowanym optymizmem, Zza płotu (współaut. Ali Krauzowicz, libr. Janusz Szczepkowski), Kołobrzeska legenda (libr. Janusz Szczepkowski), Dwa miecze (współaut. B. Szulia, libr. Janusz Szczepkowski);

– muzyki do filmów fabularnych Uciec jak najbliżej (reż. Janusz Zaorski) i Szwedzi w Warszawie (reż. Włodzimierz Gołaszewski); – muzyki do seriali, filmów dokumentalnych i telewizyjnych Kodeks honorowy, Misjonarze, Mój Lwów, Moje Wilno, Mój Iskor (reż. Włodzimierz Gołaszewski), Na dobranoc (reż. Janusz Zaorski);

– utworów instrumentalnych;

– piosenek m.in. dla Stana Borysa, Andrzeja Dąbrowskiego, Elizy Grochowieckiej, Partity, Jerzego Połomskiego, Portretów, Joanny Rawik, Ireny Santor Zdzisławy SośnickiejStefana Zacha.

Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 47 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Jest laureatem:

– I nagrody w konkursie na piosenkę o Warszawie w 1970 r. za Kamienne schodki,

– nagrody dziennikarzy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’73 za Jaskółkę uwięzioną, za której interpretację Stan Borys otrzymał I nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’73,

– Srebrnego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’84,

– Złotego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’87[1].

Bibliografia