Ficowski, Jerzy

Zgłoszenie do artykułu: Ficowski, Jerzy

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Ficowski, Jerzy

Nazwisko lub nazwa:

Sownakuno

Data urodzenia:

4 września 1924

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Data śmierci:

9 maja 2006

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Poeta, eseista, prozaik, tłumacz, autor tekstów piosenek. Absolwent Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie okupacji uczestniczył w powstaniu warszawskim jako żołnierz Armii Krajowej. Był więźniem Pawiaka, obozów koncentracyjnych. Zadebiutował w 1948 r. zbiorem wierszy pt. Ołowiani żołnierze.

Jest autorem:

– tomików poetyckich: Zwierzenia, Po polsku, Moje strony świata, Makowskie bajki, Amulety i definicje, Pismo obrazkowe, Ptak poza ptakiem, Wiersze wybrane, Wiersze niektóre, Wszystko to, czego nie wiem;

– zbioru drobnych utworów prozą poetycką Czekanie na sen psa;

– cyklu sylwetek nestorów ginących zawodów Wspominki starowarszawskie;

– szkiców literacko-obyczajowych Cyganie polscyCyganie na polskich drogach;

– antologii baśni cygańskich Gałązka z drzewa słońca;

– antologii poezji ludowej Żydów polskich Rodzynki z migdałami;

– studium-eseju o Bruno Schulzu Regiony wielkiej herezji.

W latach 1976–1980 jego twórczość była objęta całkowitym zakazem druku w kraju. W tzw. „drugim obiegu” ukazały się wówczas tomiki poetyckie Śmierć jednorożca, Odczytanie popiołów, Gryps, Errata. Jest tłumaczem wierszy cygańskiej poetki Papuszy i Federico G. Lorki, a także autorem przekładów utworów polskich na język angielski, niemiecki, włoski, francuski, węgierski i hebrajski.

W połowie lat 50-tych debiutował jako autor tekstów piosenek dla Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca Mazowsze, którego był kierownikiem literackim. Od 1960 r. pisał także dla Michaja Burano, Dżambli, Anny German, Jolanty Kubickiej, Sylwestra „Masia” Kwieka, Jerzego Połomskiego, Sławy Przybylskiej, Randii, Maryli Rodowicz, Reny Rolskiej, Ireny SantorJaremy Stępowskiego. Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 15 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego).

Otrzymał:

– II nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’61 za Woziwodę,

– wyróżnienie na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’63 za Balladę cygańską,

– nagrodę TVP na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’70,

– III nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’70,

– nagrodę czytelników „Głosu Wybrzeża” za Jadą wozy kolorowe,

– oraz wiele nagród literackich m.in., im. Tadeusza Sułkowskiego (Londyn, 1981 r.), im. Alfreda Jurzykowskiego (Nowy Jork, 1983 r.), Izraela (Jerozolima, 1986 r.)[1].

Bibliografia