Nazwisko: |
Miller, Jerzy |
Data urodzenia: |
13 marca 1923 |
Miejsce urodzenia: |
Lwów |
Data śmierci: |
10 kwietnia 2007 |
Miejsce śmierci: |
Warszawa |
Poeta i autor tekstów piosenek. Studiował w czasie okupacji prawo na tajnych kompletach Uniwersytetu Warszawskiego. Absolwent Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Łódzkiego. Jako poeta zadebiutował w 1946 r. na łamach „Odrodzenia”. Później drukował wiersze i opowiadania m.in. w „Twórczości”, „Kuźnicy”, „Życiu Literackim” i „Kulturze”.
W 1948 r. został kier. Redakcji Programowej Filmu Polskiego w Łodzi. W 1956 r. przeniósł się do Warszawy. Współpracował z Polskim Radiem i czasopismem „Po prostu”. Rok później z Tadeuszem Kubiakiem współtworzył Kabaret Ballady i Piosenki Frascati, dla którego pisał wiersze i teksty piosenek do muzyki Jerzego Abratowskiego i Tadeusza Prejznera. Pierwszymi wykonawcami jego piosenek byli Barbara Krafftówna, Tola Mankiewiczówna i Wojciech Siemion.
Jest autorem zbioru reportaży Łódzkie barykady; tomików poetyckich Pieśni inwalidzkie, Słowa na pozycji, Naprzód idziemy, Sól i chleb oraz W podróży; licznych opowiadań i wierszy drukowanych w prasie literackiej; tekstów piosenek dla Haliny Frąckowiak, Anny German, Marii Koterbskiej, Jerzego Połomskiego, Piotra Szczepanika, Testu, Teresy Tutinas i Violetty Villas.
Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej odc. 62 (reż. Ryszard Wolański). Jest laureatem II nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’63 za Odejdź smutku, I nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’65 za Zakwitnę różą, nagrody Ministerstwa Obrony Narodowej w 1966 r. za teksty piosenek wojskowych[1].
