Nazwisko: |
Bakaliejnikow, Władimir Romanowicz |
Data urodzenia: |
21 września 1885
|
Miejsce urodzenia: |
Moskwa |
Data śmierci: |
5 listopada 1953 |
Miejsce śmierci: |
Pittsburgh |
Dyrygent, kompozytor, akompaniator, altwiolista. Ukończył Konserwatorium Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego w Moskwie. W 1908 r. został członkiem kwartetu smyczkowego przy moskiewskim oddziale Towarzystwa, a od 1910 r. grał w Kwartecie ks. Meklemburskiego. W 1910 r. prowadził orkiestrę przy realizowanych w Moskwie nagraniach płytowych dla Syreny Record z udziałem śpiewaczek rosyjskich. Podobnie w 1912 r. – podczas nagrywania płyt artystów Opery Cesarskiej. W latach 1914–1916 dyrygował orkiestrą Oddziału Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego w Petersburgu. Po I wojnie światowej należał do Kwartetu im. Stradivariusa. Był współzałożycielem Wszechrosyjskiego Związku Muzyków Orkiestrowych. W 1918 r. został profesorem w konserwatorium w Piotrogrodzie, zaś od 1924 r. wykładał w Konserwatorium Moskiewskim.
Od 1920 r. do 1927 r. był dyrygentem w orkiestrze studia Moskiewskiego Artystycznego Teatru Akademickiego im. Maksyma Gorkiego (MChAT-u). W 1927 r. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Prowadził tam orkiestry symfoniczne, występował na koncertach, pracował jako pedagog w klasach dyrygentury. Do jego najwybitniejszych uczniów należał m.in. światowej sławy dyrygent Lorin Maazel. Był autorem opracowań i transkrypcji dzieł Jana Sebastiana Bacha i Ludwika van Beethovena[1].