Horowicz, Bronisław

Zgłoszenie do artykułu: Horowicz, Bronisław

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Horowicz, Bronisław

Data urodzenia:

28 lipca 1910

Miejsce urodzenia:

Łódź

Data śmierci:

2005

Miejsce śmierci:

Paryż

Informacje

Kompozytor, autor tekstów, piosenkarz, gitarzysta. Uczył się gry skrzypcowej w Konserwatorium Muzycznym oraz pobierał lekcje gry aktorskiej u Konstantego Tatarkiewicza. W 1927 r. debiutował w Teatrze Praskim w Warszawie i jednocześnie został kierownikiem muzycznym tego teatru. W 1932 r. opublikował pierwszą swą kompozycję. W 1933 r. skomponował muzykę do operetki Niech żyje młodość. Od 1 września 1933 r. grał w teatrze „Cyganeria”.

Nagrał własne piosenki w swoim wykonaniu dla „Syreny Record” i „Columbia”. Dał szereg recitali w kawiarniach: „IPS” (Instytut Propagandy Sztuki) i „SiM” („Sztuka i Moda”); śpiewał też przed mikrofonami Polskiego Radia. W 1935 r. ukończył Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej i został aktorem Teatru Polskiego w Warszawie. Reżyserował audycje dla Wydziału Literackiego Polskiego Radia.

W 1938 r. wyjechał na studia do Paryża. Podczas II wojny światowej grał w teatrze polskim we Francji. W 1944 r. rozpoczął współpracę z radiem francuskim. W ciągu 40 lat wyreżyserował ponad 2000 audycji i słuchowisk. Szczególną sławę przyniosła mu praca reżysera w operze w Strasburgu w latach 1956–1973 oraz inscenizatora w teatrach: La Scala, La Fenice, Teatro Verdi; był też dyrektorem dwóch pierwszych festiwali filmowych w Cannes[2].

Bibliografia