Janikowski, Jan

Zgłoszenie do artykułu: Janikowski, Jan

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Janikowski, Jan

Data urodzenia:

16 maja 1926

Miejsce urodzenia:

Toruń

Data śmierci:

28 maja 1990

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Kompozytor, pianista i aranżer. Absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Szczecinie. Jako pianista, akompaniator i kompozytor debiutował w szczecińskim teatrzyku studenckim Skrzat. Prowadził też audycje muzyczne w Akademickim Radiu. Współpracował ze szczecińską Sceną Poezji 13 Muz, zwaną też Kabaretem Piosenki. Komponował dla miejscowych teatrów, m.in. do spektakli Manon Lescaut (według Marcela Prousta), Sto dni małżeństwa, Osobliwe zdarzenie, Drewniana miskaDziewiąty sprawiedliwy. Był kierownikiem muzycznym Teatru Polskiego i Współczesnego w Szczecinie. W 1959 r. podjął pracę w Technikum Handlowym jako nauczyciel ekonomii, towaroznawstwa i muzyki. W listopadzie tego samego roku z uczennic tej szkoły utworzył żeński zespół wokalny Filipinki. Po sukcesach grupy w radiowym konkursie „Mikrofon dla Wszystkich” w 1962 r. postanowił poświęcić się działalności estradowej. Repertuar Filipinek tworzył głównie z Włodzimierzem Patuszyńskim. Wraz z zespołem zrealizował programy telewizyjne, koncertował w kraju i za granicą, m.in. w Szwecji, NRD, ZSRR, Bułgarii, we Francji i Wielkiej Brytanii oraz w ośrodkach polonijnych Kanady i kilkakrotnie w USA. Latem 1967 r. rozstał się z Filipinkami Utworzył i prowadził grupę Baby Jagi. W styczniu 1968 r. założył kolejny żeński zespół wokalny Amazonki, z którym dokonał nagrań dla archiwum Polskiego Radia i płytowych. Koncertował z nim w NRD, ZSRR oraz w klubach polonijnych USA. W latach 1983–1987 występował w USA jako pianista i organista. Brał udział w programach TV Boba Lewandowskiego, akompaniował Feliksowi Konarskiemu w Kabarecie Trzech Panów[1].

Bibliografia