Nazwisko: |
Janikowski, Jan |
Data urodzenia: |
16 maja 1926 |
Miejsce urodzenia: |
Toruń |
Data śmierci: |
28 maja 1990 |
Miejsce śmierci: |
Warszawa |
Kompozytor, pianista i aranżer. Absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Szczecinie. Jako pianista, akompaniator i kompozytor debiutował w szczecińskim teatrzyku studenckim Skrzat. Prowadził też audycje muzyczne w Akademickim Radiu. Współpracował ze szczecińską Sceną Poezji 13 Muz, zwaną też Kabaretem Piosenki. Komponował dla miejscowych teatrów, m.in. do spektakli Manon Lescaut (według Marcela Prousta), Sto dni małżeństwa, Osobliwe zdarzenie, Drewniana miska i Dziewiąty sprawiedliwy. Był kierownikiem muzycznym Teatru Polskiego i Współczesnego w Szczecinie. W 1959 r. podjął pracę w Technikum Handlowym jako nauczyciel ekonomii, towaroznawstwa i muzyki. W listopadzie tego samego roku z uczennic tej szkoły utworzył żeński zespół wokalny Filipinki. Po sukcesach grupy w radiowym konkursie „Mikrofon dla Wszystkich” w 1962 r. postanowił poświęcić się działalności estradowej. Repertuar Filipinek tworzył głównie z Włodzimierzem Patuszyńskim. Wraz z zespołem zrealizował programy telewizyjne, koncertował w kraju i za granicą, m.in. w Szwecji, NRD, ZSRR, Bułgarii, we Francji i Wielkiej Brytanii oraz w ośrodkach polonijnych Kanady i kilkakrotnie w USA. Latem 1967 r. rozstał się z Filipinkami Utworzył i prowadził grupę Baby Jagi. W styczniu 1968 r. założył kolejny żeński zespół wokalny Amazonki, z którym dokonał nagrań dla archiwum Polskiego Radia i płytowych. Koncertował z nim w NRD, ZSRR oraz w klubach polonijnych USA. W latach 1983–1987 występował w USA jako pianista i organista. Brał udział w programach TV Boba Lewandowskiego, akompaniował Feliksowi Konarskiemu w Kabarecie Trzech Panów[1].