Kowalski, Henryk

Zgłoszenie do artykułu: Kowalski, Henryk

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Kowalski, Henryk

Informacje

Skrzypek jazzowy[1].

Studiował w Warszawie. Wyemigrował z Polski w 1968 r., profesor skrzypiec w Indiana University School of Music w Bloomington, w USA, która znajduje się w światowej czołówce uczelni muzycznych.

W 1964 r. z Grzegorzem Brudko założył Asocjację Hagaw.

Do Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej dostał się bez problemów. Był w klasie profesora Tadeusza Wrońskiego, a równocześnie jeździł z Hagawem po całej Polsce, grając jazz, zdobywając nagrody na festiwalach. To nie podobało się profesorowi Wrońskiemu, dlatego przeniósł się do Krzysztofa Jakowicza.

W związku z wydarzeniami w marcu 1968 r. wraz z rodziną emigruje do Dani. Za zagranie, na skrzypcach przywiezionych z Polski, koncertu Beethovena i sonatę na skrzypce solo Beli Bartoka Henryk dostał prestiżową duńską nagrodę Jacob Grade Prize. Pisze potem list do profesora Wrońskiego, który miał gościnną profesurę w Bloomington, że chce dokończyć studia. Zostaje najpierw asystentem u Wrońskiego, a potem, po wyjeździe profesora do Polski, asystentem u profesora Gingolda. Wkrótce po dyplomie w 1974 r. zostaje wykładowcą na tej uczelni, a od wielu lat – stałym profesorem. Koncertuje na trzech kontynentach, a założone przez niego z bratem Jakubem Trio Europe odwiedza najbardziej prestiżowe sale koncertowe świata[1].

Bibliografia

1. 

http://www.kppg.waw.pl/Strona%202019/person.php?osoba=29832
Katalog Polskich Płyt Gramofonowych [odczyt: 03.03.2022].

2. 

https://www.rp.pl/plus-minus/art15735971-wyjechac-ze-skrzypcami
Wyjechać ze skrzypcami Leo Leszek Kantor [odczyt: 03.03.2022].