Nazwa: |
Asocjacja Hagaw |
Hagaw |
|
Data powstania: |
maj 1964 |
Zespół jazzu tradycyjnego utworzony w maju 1964 r. przy klubie studenckim „Stodoła” w Warszawie. Nazwa utworzona została z pierwszych liter imion jego założycieli. W pierwotnym składzie (skrzypce, klarnet, tara, bandżo i suzafon) nie wystąpił nigdy publicznie. Oficjalnie zadebiutował kilka miesięcy później jako kwintet: Grzegorz Brudko – bjo, lider, Andrzej Jastrzębski – su., Henryk Kowalski – vno, Wiesław Papliński – tara, Stanisław Piwowarski – tr. Pierwszy LP Do You Love Hagaw nagrał w septecie: Krzysztof Adamek – dr., Grzegorz Brudko – bjo, lider, Włodzimierz Ciuk (właśc. Włodzimierz Sadowski) – tr., Włodzimierz Halik – bar. sxf., cb., Ryszard Kula – alt sxf., pf., Jerzy Kowalski – tbn., Henryk Kowalski – vno. Dwukrotnie wystąpił na Studenckim Festiwalu Jazzowym „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu, gdzie w 1965 r. zdobył IV, a rok później III nagrodę. Brał udział w Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree w latach 1966–1971, w 1974 i 1977 r. oraz w festiwalach Old Jazz Meeting w latach 1973–1975, w 1977 i 1980 r. Z amatorskiego, happy-jazzowego, przekształcił się w 1969 r. w zespół w pełni profesjonalny.
W 1970 r. rozpoczął współpracę z solistą Andrzejem Rosiewiczem. Z nowym repertuarem występował nie tylko na festiwalach jazzowych, ale także na festiwalach piosenki, m.in. Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie w 1979 oraz na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opolu w 1980 r., gdzie Andrzej Rosiewicz otrzymał I nagrodę za własną piosenkę Najwięcej witaminy. Koncertował w ZSRR, NRD, RFN, w Czechosłowacji, Austrii, Szwajcarii, Finlandii, Szwecji, Portugalii i we Włoszech.
Po odejściu Andrzeja Rosiewicza w 1978 r. i po kolejnych zmianach personalnych nagrywał płyty, dokonał archiwalnych nagrań dla Polskiego Radia, zrealizował recital telewizyjny z Krystyną Giżowską Bo ten demon charleston (reż. Anna Barcikowska). Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 25 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). W 1985 r. zawiesił działalność.
Okazjonalnie reaktywował się w różnych składach, zwykle złożonych z muzyków związanych dawniej z zespołem. W 1994 r. na festiwalu Old Jazz Meeting w Iławie wystąpił w składzie: Tadeusz Federowski – dr., Stanisław Jonak – cl., Zbigniew Konopczyński – tbn., Janusz Kozłowski – cb., Włodzimierz Sadowski – tr., Paweł Tartanus – bjo, g., voc. W zespole grali także: Jerzy Kruszyński, Waldemar Wolski, Mariusz Wnuk, Jerzy Wysocki – tbn., Bogdan Izdebski, Marek Strobel – cb., Przemysław Gwoździowski, Marek Kucharski – sxf., Stanisław Gąsienica-Brzega, Marek Zebura – vno, Jerzy Dunin-Kozicki, Marian Sulerz, Andrzej „Fats” Zieliński – dr., Krystian Brodacki – pf[1].
Obecnie zespół istnieje i występuje na europejskich festiwalach jazzowych m.in. w Dreźnie, Osterode, Fribourgu oraz na koncertach w Polsce. Formacja pojawiała się również na scenie w ramach miesięcznych kontraktów m.in. w bazie amerykańskiej w Niemczech, w Fuldze, a także w Hamburgu. Aktualny skład grupy: Stanisław Piwowarski – tr., lider, Stanisław Jonak – cl., alt sxf., Jan Młynarczyk – tbn., Wiktor Zydroń – pf., Jan Gonciarczyk – bas, Przemysław Pogocki – bjo, g., Karolina Rutowska – voc[2].