Uczęszczał do Technikum Mechanicznego przy Zespole Szkół Technicznych w Mielcu. Jako uczeń – harcerz w Technikum Mechanicznym grał na gitarze w szkolnym zespole „Cantabile”, którego był liderem. Grupa ta grała różne utwory i różnych wykonawców z gatunku piosenek turystycznych i poetyckich. Po jednym z koncertów w 1980 r. doszło do spotkania z Andrzejem Ciach (poetą i artystą), który był zachwycony radosnym wiatrem wykonywanej przez niego i kolegów z zespołu muzyką. Krzysiek miał wówczas 17 lat i niesamowity dar szybkiego komponowania i później interpretowania piosenek. Jak sam o sobie mówił gitara to jego druga miłość. To spotkanie zaowocowało „zawiązaniem” przyjaźni i spółki autorskiej tworzącej piosenki publicystyki, piosenki obrazki z życia wzięte, piosenki modlitwy, piosenki zaklęcia, piosenki refleksje, piosenki syntezy losu. Razem z Andrzejem jeździli po Polsce po różnych przeglądach, konkursach i festiwalach zdobywając różne nagrody i osiągnięcia twórcze takie jak:

– 1980 r. z zespołem „Cantabile” na Spotkaniu Twórców i Wykonawców Piosenki Amatorskiej w Myśliborzu zdobył 3 nagrodę „Sosnowy Szczebel do Kariery”;

– 1982 r. razem z „Cantabile” wystąpił we Wrocławiu na Ogólnopolskim Młodzieżowym Przeglądzie Piosenki i zakwalifikował się do „złotej dziesiątki”;

– 1983 r. wystąpił na festiwalu w Mielcu Złoty Sęk zdobywając „Złoty Sęk” w kategorii country. Wystąpił również na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie – bez nagrody;

– 1984 r. zdobył Grand Prix i „Złoty Sęk” w kategorii solistów. W tym samym roku wystąpił w Ogólnopolskim Młodzieżowym Przeglądzie Piosenki we Wrocławiu razem z grupą „Przez Przypadek” oraz w Opolu na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w koncercie „Debiuty”;

– od 1985 do 1987 r. jego cywilna kariera artystyczna została zawieszona na czas odbycia służby wojskowej;

– 1988 r. po zaaklimatyzowaniu się w „cywilu” wybrał się do Myśliborza na Spotkania Twórców i Wykonawców Piosenki Amatorskiej, gdzie zdobył główną nagrodę „Hebanowy Szczebel do Kariery”. Ponadto otrzymał nagrodę ZAKR, stypendium ZAIKS. Koncertował w Warszawie w kawiarni MDM oraz dokonał nagrań dla TVP i Polskiego Radia;

– 1989 r. zajął 2 miejsce na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie oraz wystąpił w koncercie „Debiuty” na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu gdzie otrzymał wyróżnienie.

Podczas tych wszystkich wymienionych przeglądów i festiwali prowadzone były warsztaty podnoszące kunszt artystyczny i wykonawczy Krzysztofa. Młodych adeptów sztuki kształciły wybitne postaci ówczesnego „show-biznesu” takie jak: Ewa Mentel, Krzysztof Hering, Janusz Kondratowicz, Jarosław Kukulski, Andrzej Ibis Wróblewski.

Jesienią 1989 r. wyjechał na chwilę do Hiszpanii by zarobić na hiszpańską gitarę oraz by nauczyć się flamenco. Ta chwila trwa do dziś. Po pewnym czasie jego pobytu w Hiszpanii wiadomości od niego i o nim urwały się. Pomimo podejmowanych prób poszukiwania Go przez rodzinę i kolegów, do dziś nie wiadomo gdzie jest i co się z Nim dzieje.

W 2008 r. Robert Kaczmarek wydał razem z Andrzejem Ciachem fonogram „Gdzie jest Krzysiek Krzak śpiewający bezpańskie ballady o niczym”, który to szuka swojego wykonawcy, a przy okazji informacji, gdzie jest i co się z nim dzieje. Dzięki archiwalnym nagraniom Polskiego Radia Rzeszów oraz z prywatnych amatorskich zbiorów mogliśmy umieścić na tej płycie 21 utworów wykonywanych przez Krzyśka. Utwory te są wyjątkowe, pełne wrażliwości pod względem muzycznym, jak i poruszanych treści. Są one nadal aktualne po dzisiejszy dzień, gdyż dusza potrzebuje wewnętrznej krainy łagodności, na którą w obecnym pędzącym życiu wciąż brakuje czasu^[1].