Manc, Wiktor

Zgłoszenie do artykułu: Manc, Wiktor

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Manc, Wiktor

Pseudonim:

Din

Data urodzenia:

1883

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Data śmierci:

5 grudnia 1946

Informacje

Artysta cyrkowy. Po usunięciu z gimnazjum zaangażował się do rosyjskiego cyrku Harrina, który gościł w Warszawie. Wraz z bratem Janem, również artystą cyrku, stworzył duet komiczny „Din-Don”. Występy duetu rozpoczęły się w cyrku Adama Pincla (1908 r.). Przez 6 lat pracował w cyrku Mroczkowskiego przy ul. Ordynackiej. Występował również gościnnie we Lwowie, w cyrku „Apollo” w Łodzi itp. W późniejszym czasie wraz z synem Edwardem reaktywował duet „Din-Don” i występował w cyrkach, jak również nagrał płyty z kupletami i dialogami komicznymi z własnym akompaniamentem muzycznym. Płyty te były kontynuacją popularnych przed I wojną światową komicznych nagrań klownów „Bim-Bom”. Pracował w cyrku jeszcze kilkanaście lat po II wojnie światowej. Zmarł około 1960 r[1].

Bibliografia