Ot, ja Kozak z Ukrainy

Zgłoszenie do artykułu: Ot, ja Kozak z Ukrainy

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Ot, ja Kozak z Ukrainy

Informacje

Pieśni, piosenki i dumki kozackie śpiewane były w dawnej Rzeczypospolitej na równi z polskimi utworami, szczególnie na kresach. Prezentowana tutaj pieśń z czasów Stanisława Augusta stanowiła popisowy utwór znanego teorbanisty Jana Zakrzewskiego. Był to stary wiarus i konfederat barski, który włóczył się z teorbanem (rodzaj lutni) po traktierniach ówczesnej Warszawy śpiewając repertuar ukraiński. Podpiwszy sobie wyśpiewywał także zuchwale repertuar konfederacki pod pałacem króla. Podziwiano go i obawiano się jednocześnie, ponieważ był to także typowy szlachecki „rębajło”. Zginął bohatersko w bitwie pod Maciejowicami[1].

Bibliografia