Słonimski, Antoni

Zgłoszenie do artykułu: Słonimski, Antoni

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Słonimski, Antoni

Pseudonim:

Pro-Rok

Data urodzenia:

15 listopada 1895

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Data śmierci:

4 lipca 1976

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Autor tekstów. Studia odbył w Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1913–1919 współpracował z tygodnikiem „Sowizdrzał”, następnie z miesięcznikiem „Pro arte et studio”. W 1918 r. był współzałożycielem kabaretu literackiego „Pikador”, zaś w 1920 r. współtworzył grupę poetycką „Skamander”. Od 1924 r. do wybuchu II wojny światowej był jednym z najważniejszych współpracowników „Wiadomości Literackich”. Pisał recenzje, felietony, „Kroniki tygodniowe”. Był współautorem szopek politycznych, publikował utwory poetyckie, powieści, sztuki teatralne. „Syrena Record” nagrała kilka jego doskonałych tekstów kabaretowych, w tym słynny monolog pt. Bridge. Od 1939 r. przebywał na emigracji. Powrócił do Polski w 1951 r. i kontynuował pracę literacką[2].

Bibliografia