Nazwisko: |
Zawadzka, Zofia |
Pseudonim: |
Winnicka, Ewa |
Poetka. W latach wojny czynnie działała w warszawskim konspiracyjnym zespole literackim. Do jej dorobku należały piosenki Jedno słowo, jeden znak, drukowanej w Śpiewniku domowym pt. Po coś ty wybiegła panno na ulicę oraz Dalejże, piechurze. Natomiast mniej znane były utwory Niech się podniesie lud, a także Jakże długa nasza droga opublikowane w I i III zeszycie Pieśni walki podziemnej w 1947 r. Prócz twórczości piosenkarskiej autorka uprawiała poezję. Jej wiersze ukazywały się na łamach zeszytów poetyckich „Werble Wolności”. Wśród czytelników konspiracyjnej prasy znany był szczególnie wiersz Na odbicie więźniów Pawiaka (drukowany m. in. w 3 numerze „Werbli Wolności” z czerwca 1943 r.), jak również wielokrotnie przedrukowywana w różnych czasopismach podziemnych Ballada o Antku Warszawiaku. Zamieszczono ją m. in. w Zbiorze pieśni i wierszy dla partyzantów Armii Ludowej[1].
