Tytuł: |
Żołnierska kołysanka |
Autor słów: |
|
Autor muzyki: |
|
Data powstania: |
1944 |
W maju 1943 r. wyruszyła z Warszawy na Lubelszczyznę tak zwana Kompania Warszawska AK. Początkowo składała się z kilkunastu dobrze uzbrojonych akowców warszawskich, którymi dowodził kpt. „Żegota” – Tadeusz Sztumberk-Rychter. Grupa ta zatrzymała się w Puszczy Solskiej pod Aleksandrowem. Wkrótce rozrosła się w silny oddział, który w roku 1944 wszedł w skład 27 Wołyńskiej Dywizji AK. W kompanii był pchor. lekarz „Kwiatkowski” – Bolesław Ałapin. On właśnie jest autorem Żołnierskiej kołysanki, którą napisał w 1944 r., prawdopodobnie w maju, w czasie działań Kompanii w lasach pomiędzy Zwierzyńcem a Biłgorajem. Według informacji byłych partyzantów z Kompanii Warszawskiej, przystosowanie melodii do tekstu „Kwiatkowskiego” było dziełem Stanisławy Platówny ps. „Nurt”, sanitariuszki z leśnego szpitala partyzanckiego Obwodu Biłgoraj. Dr „Kwiatkowski” często właśnie w tym szpitalu opatrywał rannych z oddziałów OP 9. Wcześniej, bo w listopadzie 1943 r., w Puszczy Solskiej Bolesław Ałapin napisał słowa Piosenki Kompanii Warszawskiej („Płoną w lesie ogniska, wyklęci poza prawo grzejemy kości swe...”), do której melodię skomponował „Eol” – Zbigniew Zaborniak. Obie zostały opublikowane w 1944 r. w śpiewniku Pieśni oddziałów partyzanckich Zamojszczyzny[1].
