 
    | Nazwisko: | Brajnin, Abram Lazarewicz | 
| Data urodzenia: | 
                                    3 grudnia 1880
                                             | 
| Miejsce urodzenia: | Kazań | 
Rosyjski śpiewak operowy (tenor). Z zawodu był farmaceutą. Śpiewu operowego uczył się w Szkole Muzycznej A. Hummerta w Kazaniu. W latach 1898–1900 studiował u N. Preobrażeńskiego. Debiutował w 1900 r. w Operze w Kazaniu. W 1901 r. wyjechał na dalszą naukę do Mediolanu. Tam opiekę roztoczył nad nim Enrico Caruso i pokierował jego studiami. Od 1902 r. występował w teatrach operowych Odessy, Kijowa, Charkowa, Permu, Saratowa, Niżnego Nowgorodu. W 1910 r. dokonał w Kijowie nagrań dla Syreny Record. Śpiewał główne partie tenorowe m.in. w Fauście Charles’a Gounoda, Damie Pikowej Czajkowski_Piotr, Carmen George’a Bizeta; wielokrotnie występował wspólnie z Fiodorem Szalapinem.
Dysponował pięknym, czystym głosem o jasnej barwie i starannej dykcji, ceniono go szczególnie jako kameralistę, był także dobrym aktorem. Karierę artystyczna zakończył w 1941 r. w Swierdłowsku. Zmarł prawdopodobnie podczas II wojny światowej[1].
