Nazwisko: |
Brochowiczówna, Janina |
Brochwiczówna, Janina |
|
Właściwie: |
Wojakowska, Janina |
Brochowiczówna-Wojakowska, Janina |
|
Data urodzenia: |
4 lutego 1910 |
Miejsce urodzenia: |
Moskwa |
Data śmierci: |
30 marca 1997 |
Miejsce śmierci: |
Teurt He Ville – Hague w Bretanii (Francja) |
Piosenkarka. Była córką Władysława i Stefanii z Radwanów. Uczęszczała na pensję w Moskwie; maturę uzyskała w 1927 r. w Warszawie. Śpiewu uczyła się prywatnie. Dysponowała pełnym liryzmu sopranowym głosem. W 1930 r. zdała egzamin eksternistyczny Związku Artystów Scen Polskich i zadebiutowała we wrześniu tego samego roku w Teatrze Kometa w Warszawie. Wkrótce dokonała pierwszych swych nagrań płytowych dla „Syreny Record”. Do września 1939 r. występowała w rolach operetkowych i rewiowych m.in. w Teatrze Letnim, w Teatrze „8.30”, „Wielkiej Rewii”, Teatrze na Kredytowej, w Dolinie Szwajcarskiej.
Największe sukcesy odniosła w operetkach: Przygoda w Grand Hotelu Paula Abrahama i Kawiarenka Ralpha Benatzky’ego. Grała również w Teatrze Polskim, Teatrze Wielkim oraz gościnnie w Teatrze Wielkim we Lwowie. Śpiewała często w Polskim Radiu. Dokonała nagrań dla wytwórni „Odeon”. Brała udział w ostatniej premierze w Teatrze Letnim w Warszawie 1 września 1939 r. (w Sercu w rozterce Johanna Nestroy’a). W październiku 1939 r. znalazła się w Rumunii, następnie dotarła do Francji, gdzie w latach 1939–1940 występowała często dla żołnierzy polskich (m.in. z Ireną Eichlerówną). Dokonała nagrań w języku polskim dla wytwórni płyt „Kohorta”. Po II wojnie światowej nie kontynuowała działalności artystycznej[1].
