Skonieczny, Czesław

Zgłoszenie do artykułu: Skonieczny, Czesław

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Skonieczny, Czesław

Data urodzenia:

7 lipca 1894

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Data śmierci:

27 marca 1946

Miejsce śmierci:

Łódź

Informacje

Aktor charakterystyczny. Uczęszczał do gimnazjum Wojciecha Górskiego i Szkoły Mechaniczno-Technicznej Hipolita Wawelberga i Stanisława Rotwanda. Debiutował w 1914 r. w teatrze „Elizeum” w Warszawie. Do końca I wojny światowej grał w Teatrze Małym, Letnim, Nowoczesnym, „Bagateli”, Dolinie Szwajcarskiej. W 1919 r. został zaangażowany na dwa lata do „Czarnego Kota”. Od sezonu 1922/1923 grał w teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego.

W latach dwudziestych występował w wielu teatrach i teatrzykach rewiowych – w Teatrze Letnim, Teatrze Ćwiklińskiej i Fertnera, Małym (we Lwowie), „Gongu” (w Łodzi), „Qui pro Quo”, „Morskim Oku”, „Bandzie”, „Rexie” i in. Był świetnym monologistą, mistrzem ról farsowych, aktorem rewiowym. Zagrał w kilkunastu filmach komediowych, m.in. w Każdemu wolno kochać, Czy Lucyna to dziewczyna, Antek Policmajster, Piętro wyżej, Szczęśliwa trzynastka i innych. Pod koniec lat trzydziestych grał w „Wielkiej Rewii”, „Cyruliku Warszawskim”, „Buffo” i „Ali Babie”. Po II wojnie światowej występował w teatrach w Łodzi[1].

Bibliografia