Szmaragd, Ludwik

Zgłoszenie do artykułu: Szmaragd, Ludwik

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Pseudonim:

Szmaragd, Ludwik

Szmaragd, Leopold

Właściwie:

Sonnenshein, Ludwik

Nazwisko:

Bradley, Larry

Data urodzenia:

4 lipca 1913

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Data śmierci:

21 kwietnia 1977

Informacje

Autor tekstów. Absolwent Wyższej Szkoły Handlowej i Wyższej Szkoły Dziennikarskiej. Literat, autor wierszy, tekstów piosenek, skeczy, monologów, tłumaczeń; członek Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych. Działał od około 1932 r. Był autorem tekstów wielu szlagierów. Jego pseudonim literacki można znaleźć na etykietach płyt różnych wytwórni. Największą popularnością cieszyła się jego nostalgiczna piosenka Serce matki, napisana wspólnie z Szymonem Kataszkiem w 1932 r. Był także autorem tekstów tak znanych piosenek, jak Stary walc, Abduł Bej, Po kieliszku, Ty albo żadna, współautorem słynnej Ameryki (To jest Ameryka, to słynne USA).

Tłumaczył teksty przebojów filmowych, głównie niemieckich, z takich filmów, jak np. Pieśń idzie w świat (Ein Lied geht um die Welt), Piotruś, Weronika i innych, współpracował z teatrami rewiowymi, m.in. z „Rexem”. W 1934 r. został korespondentem jednego z pism warszawskich i wyjechał do Anglii. Pracował tam do wybuchu II wojny światowej. We wrześniu 1939 r. zgłosił się ochotniczo do armii brytyjskiej. Ze względu na dobrą znajomość kilku języków trafił do Inteligent Service (wywiad); przybrał wówczas nazwisko Larry Bradley, którym posługiwał się do śmierci. W 1944 r. brał udział w lądowaniu Aliantów we Francji.

Po wojnie prowadził w Londynie ekskluzywny klub brydżowy, odwiedzany przez osobistości ze świata kultury i polityki (Omar Shariff, król Maroka). W 1966 r. przyjechał do Warszawy jako reprezentant Wielkiej Brytanii w międzynarodowym turnieju brydżowym. Około 1970 r. przeniósł się do Hiszpanii – do Guadalamina Baja pod Marbellą nad Morzem Śródziemnym[1].

Bibliografia