Zgłoszenie do artykułu: Ami, go home

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Cóż o pięknie życia rzec,

gdy nad światem wisi miecz

i gdy ziemię nam chcą rozbić w proch i pył.

Lecz nie będzie z tego nic

bo my chcemy długo żyć,

więc wołają Niemcy dziś ze wszystkich sił:

Go home, Ami, Ami, go home,

oddaj swój atom w służbę dniom,

zostaw Ren i Lorelei,

grzecznie powiedz im: ,,good bye”

Lorelei, na straży wolnych Niemiec trwaj.

Hej, panowie z USA, już za długo postój trwa,

„German boys” nie będą dla was ziemi gryźć.

Niech rdzewieje wasza broń,

nie wciśnięcie nam jej w dłoń –

my w pokoju chcemy po swą przyszłość iść.

Go home, Ami...

Słyszysz, Ami – śpiewa kraj pieśni panny Lorelei,

co wśród skał swe włosy czesze w zmierzchu czas,

Każdy tutaj złamie grzbiet,

kto jej grzebień złamać chce –

smutna, lecz prawdziwa jest prastara baśń.

Go home, Ami...

Ami, dobrze radzę ci:

nie pchaj nosa między drzwi –

wiemy dobrze, co twój Marshall dla nas ma.

Lecz za pokój i za trud

razem – całą parą w przód!

Hej, kotwica w górę! Drogę każdy zna.

Go home, Ami...[1], [2], [3], [4]